Η οστεοχόνδρωση είναι μια χρόνια παθολογία της σπονδυλικής στήλης, η βασική αιτία της οποίας είναι οι εκφυλιστικές αλλαγές στον μεσοσπονδύλιο δίσκο. Με την εξέλιξη της νόσου, άλλες δομές της σπονδυλικής στήλης εμπλέκονται επίσης στην παθολογική διαδικασία - σπονδυλικά σώματα, μεσοσπονδύλιες αρθρώσεις, σύνδεσμοι κ. λπ.
Η ασθένεια επηρεάζει άτομα όλων των ηλικιών. Μέχρι πρόσφατα, η οστεοχόνδρωση θεωρούνταν η μοίρα των ηλικιωμένων, αλλά πρόσφατα αποκαλύφθηκε αύξηση της συχνότητας της νόσου στους νέους. Τόσο οι γυναίκες όσο και οι άνδρες αρρωσταίνουν εξίσου συχνά.
Γιατί εμφανίζεται η οστεοχόνδρωση;
Για να κατανοήσουμε καλύτερα τι είναι η οστεοχονδρωσία, είναι απαραίτητο να σταθούμε εν συντομία στα αίτια και τον μηχανισμό εμφάνισής της.
Ο σχηματισμός παθολογικών αλλαγών στην οστεοχόνδρωση της σπονδυλικής στήλης συμβαίνει αργά. Συχνά περνούν χρόνια από την έναρξη της παθολογικής διαδικασίας στον μεσοσπονδύλιο χόνδρο μέχρι την εκδήλωση των πρώτων συμπτωμάτων της οστεοχονδρωσίας.
Αιτίες οστεοχονδρωσίας
Η υγεία της σπονδυλικής στήλης επηρεάζεται άμεσα από πολλούς αρνητικούς παράγοντες. Εάν η επιρροή τους διεξάγεται για μεγάλο χρονικό διάστημα, τότε το αποτέλεσμα αυτού είναι η εμφάνιση παθολογικών αλλαγών στις δομές της σπονδυλικής στήλης. Και αυτό συμβάλλει στον σχηματισμό οστεοχονδρωσίας.
Για παράδειγμα, τι είναι η οστεοχόνδρωση είναι πολύ γνωστό σε άτομα που ακολουθούν έναν ανενεργό τρόπο ζωής, που είναι υπέρβαρα. Η υπερβολική σωματική δραστηριότητα, οι τραυματισμοί της πλάτης και του λαιμού, ορισμένες σωματικές ασθένειες μπορούν επίσης να οδηγήσουν στην ανάπτυξη αυτής της παθολογίας. Και η επιδεινωμένη κληρονομικότητα και το γήρας είναι άμεσοι παράγοντες που οδηγούν στην ανάπτυξη εκφυλιστικής βλάβης στον χόνδρινο ιστό των δίσκων.
Πώς αναπτύσσεται η οστεοχονδρωσία;
Ο μηχανισμός ανάπτυξης (ή παθογένεσης) της οστεοχόνδρωσης εξακολουθεί να είναι αμφιλεγόμενος και ανεπαρκώς μελετημένος. Το πιο πιθανό είναι ότι αυτή η ασθένεια σχηματίζεται με βάση μεταβολικές διαταραχές που εμφανίζονται στις δομές της σπονδυλικής στήλης.
Υπό την επίδραση δυσμενών παραγόντων, συμβαίνουν συχνά μη αναστρέψιμες αλλαγές στον χόνδρινο ιστό του μεσοσπονδύλιου δίσκου, ακολουθούμενες από τη σταδιακή καταστροφή (ή καταστροφή του).
Η παθολογική διαδικασία εξαπλώνεται στη συνέχεια και στον οστικό ιστό του σπονδύλου με την ανάπτυξη της παραμόρφωσής του και τις μη αναστρέψιμες αλλαγές στις γύρω δομές.
Η εμφάνιση τέτοιων τροποποιήσεων στον μεσοσπονδύλιο δίσκο εξαρτάται άμεσα από τις ανατομικές του αποχρώσεις:
- Ο ιστός χόνδρου δεν έχει δικό του σύστημα παροχής αίματος. Η διατροφή του παρέχεται από τον οστικό ιστό των γειτονικών σπονδύλων. Επομένως, σε περίπτωση διαταραχών του κυκλοφορικού συστήματος ως αποτέλεσμα ανεπαρκούς ή, αντίθετα, υπερβολικής σωματικής πίεσης στη σπονδυλική στήλη, υποφέρει και η διατροφή του χόνδρου.
- Επίσης δεν υπάρχουν νευρικές ίνες στον χόνδρο. Κατά συνέπεια, με μια λειτουργική υπερφόρτωση του μεσοσπονδύλιου δίσκου, η μετάδοση μιας νευρικής ώθησης που πυροδοτεί την ενεργοποίηση του μεταβολισμού θα είναι άκαιρη.
- Η ικανότητα για αυτοθεραπεία (αναγέννηση) του χόνδρινου ιστού του μεσοσπονδύλιου δίσκου επιβραδύνεται λόγω των δομικών του χαρακτηριστικών.
Υπάρχουν επίσης άλλοι παράγοντες που συμβάλλουν σαφώς στην ανάπτυξη εκφυλιστικών διεργασιών στον χόνδρινο ιστό των μεσοσπονδύλιων δίσκων και στο σχηματισμό οστεοχονδρωσίας.
Στάδια παθολογικών αλλαγών
Με βάση τα τρέχοντα δεδομένα σχετικά με την παθογένεση αυτής της παθολογίας, μπορούν να διακριθούν υπό όρους διάφορα στάδια της εκφυλιστικής διαδικασίας στον μεσοσπονδύλιο δίσκο. Στάδια οστεοχονδρωσίας της σπονδυλικής στήλης:
- Στοιχειώδης. Ο χόνδρινος ιστός του δίσκου υφίσταται δομικές αλλαγές υπό μηχανικές επιδράσεις - εμφανίζεται δυσλειτουργία του. Χαρακτηρίζεται από την εμφάνιση ρωγμών στην επιφάνεια του δίσκου, διαφορετικών σε μέγεθος και βάθος. Στη συνέχεια, αυτές οι ρωγμές μετατρέπονται σε προεξοχές (κήλες).
- Ενδιάμεσος. Χαρακτηρίζεται από την εμφάνιση αστάθειας της πληγείσας περιοχής της σπονδυλικής στήλης λόγω παθολογικής κινητικότητας των σπονδύλων. Σε αυτή την περίπτωση διαταράσσεται μια από τις κύριες λειτουργίες της σπονδυλικής στήλης, η προστατευτική. Οι νευρικοί και αγγειακοί κορμοί που τρέχουν στα οστικά κανάλια του γίνονται ευάλωτοι. Αναπτύσσονται έντονα κλινικά συμπτώματα της νόσου.
- Πεπερασμένος. Γίνεται αντικατάσταση του προσβεβλημένου χόνδρινου ιστού με πιο χονδρό και πιο πυκνό ινώδη. Ταυτόχρονα, οι μεσοσπονδύλιοι κήλες εξαφανίζονται. Και η παθολογική κινητικότητα των σπονδύλων αντικαθίσταται από έναν απότομο περιορισμό της κινητικότητάς τους. Συχνά υπάρχει στένωση του νωτιαίου σωλήνα με την ανάπτυξη εκδηλώσεων συμπίεσης των τμημάτων του νωτιαίου μυελού.
Επομένως, κάθε στάδιο της νόσου χαρακτηρίζεται από την παρουσία των δικών του ειδικών συμπτωμάτων, τα οποία αναμφίβολα διαδραματίζουν βασικό ρόλο στην επιλογή των μεθόδων για τη θεραπεία της οστεοχόνδρωσης.
Κλινικές ΕΚΔΗΛΩΣΕΙΣ
Τα σημάδια της οστεοχόνδρωσης της σπονδυλικής στήλης εμφανίζονται ως αλλαγές στον οστικό ιστό των σπονδύλων. Ο ασθενής μπορεί να μην παρουσιάσει κανένα παράπονο για μεγάλο χρονικό διάστημα.
Η νόσος χαρακτηρίζεται από χρόνια πορεία, με φάσεις έξαρσης και ύφεσης να αντικαθιστούν η μία την άλλη.
Συχνά, μια έξαρση της οστεοχόνδρωσης εμφανίζεται υπό την επίδραση προκλητικών παραγόντων: σωματική υπερένταση, υποθερμία, παρατεταμένη έκθεση σε μια άβολη θέση, για παράδειγμα, σε ένα όνειρο ή στην εργασία κ. λπ.
Υπάρχουν πολλά συμπτώματα αυτής της ασθένειας, τα οποία εξαρτώνται από τον εντοπισμό της παθολογικής διαδικασίας και τη σοβαρότητα των δομικών αλλαγών στον χόνδρο και τον οστικό ιστό. Όλα αυτά τα συμπτώματα μπορούν να ομαδοποιηθούν σε διάφορα σύνδρομα. Αρκετά συχνά συνδυάζονται.
ριζικό σύνδρομο
Εμφανίζεται σχεδόν σε όλους τους ασθενείς με οστεοχονδρωσία της σπονδυλικής στήλης. Στην εμφάνιση αυτού του συνδρόμου παίζει ρόλο η συμπίεση (συμπίεση) των ριζών των νωτιαίων νεύρων από παθολογικά αλλοιωμένες δομές της σπονδυλικής στήλης.
Το κύριο σημάδι του ριζικού συνδρόμου είναι ο πόνος, ο οποίος σε σημαντικό αριθμό περιπτώσεων είναι ικανός να εξαπλωθεί (ακτινοβολία) κατά τη διάρκεια της νεύρωσης της αντίστοιχης ρίζας. Χαρακτηρίζεται από ακτινοβολία πόνου από πάνω προς τα κάτω. Για παράδειγμα, εάν επηρεαστεί η οσφυϊκή χώρα, ο γλουτός πονάει και δίνει στο πόδι.
Η ένταση του πόνου αυξάνεται με την περιστροφή του κορμού ή του λαιμού, τη σωματική δραστηριότητα. Οι αισθήσεις πόνου χαρακτηρίζονται ως κόψιμο, τράβηγμα, ψήσιμο.
Επίσης, μαζί με το σύνδρομο πόνου, στην πληγείσα περιοχή, συχνά αναπτύσσονται συμπτώματα παραβίασης της ευαισθησίας από τον τύπο της αύξησής της (υπεραισθησία), καθώς και διαταραχές ευαισθησίας, μούδιασμα.
Εάν η νόσος προχωρήσει και η αιτία της συμπίεσης δεν εξαλειφθεί, τότε η υπεραισθησία αντικαθίσταται από υπαισθησία (μείωση ευαισθησίας), η οποία συχνά συνοδεύεται από συμπτώματα απώλειας λειτουργίας της προσβεβλημένης σπονδυλικής ρίζας.
νωτιαίο σύνδρομο
Αυτό το σύνδρομο αναπτύσσεται ως αποτέλεσμα της συμπίεσης του νωτιαίου μυελού. Η πιο κοινή αιτία μιας τέτοιας συμπίεσης είναι μια μεσοσπονδυλική κήλη.
Υπάρχει μια αυξανόμενη μείωση της ευαισθησίας, των αντιδράσεων στη θερμοκρασία και στα ερεθίσματα πόνου. Η προοδευτική μυϊκή αδυναμία αναπτύσσεται τόσο στα άκρα όσο και στον κορμό. Συχνά σχηματίζονται παρετικά ή παραλυτικά συμπτώματα.
Φυτοαγγειακό σύνδρομο
Αυτό το σύνδρομο αναπτύσσεται συχνότερα στον αυχενικό και αυχενικό θωρακικό εντοπισμό της σπονδυλικής οστεοχόνδρωσης.
Η αιτία των αγγειακών διαταραχών στην οστεοχόνδρωση είναι ένας αντανακλαστικός σπασμός ή μηχανική συμπίεση μεγάλων αγγείων που περνούν στα οστικά κανάλια της σπονδυλικής στήλης. Σε αυτή την περίπτωση μπορεί να αναπτυχθούν διάφορα συμπτώματα που μοιάζουν με ισχαιμική κυκλοφορική διαταραχή του εγκεφάλου ή των κύριων αρτηριών των άκρων. Αυτό είναι συχνά η αιτία διαγνωστικών σφαλμάτων.
Επιπλέον, συχνά αναπτύσσονται διάφορες βλαστικές διαταραχές. Είναι πιο έντονες στις γυναίκες (συναισθηματική αστάθεια, διαταραχές ύπνου, διαταραχές εμμήνου ρύσεως κ. λπ. ).
σπλαχνικό σύνδρομο
Χαρακτηρίζεται από την εμφάνιση πόνου στην προβολή της καρδιάς, των οργάνων της γαστρεντερικής οδού κ. λπ. Συχνά τέτοιοι ασθενείς αντιμετωπίζονται για μεγάλο χρονικό διάστημα και απολύτως ανεπιτυχώς για τυχόν σωματικές παθήσεις.
Για παράδειγμα, εάν επηρεαστεί η θωρακική περιοχή, μπορεί να εμφανιστεί πόνος πίσω από το στέρνο, που μοιάζει με εκείνους με στηθάγχη. Συχνά υπάρχει μια αντανακλαστική αίσθηση του καρδιακού παλμού.
Διαγνωστικές αρχές
Εκτός από τα χαρακτηριστικά συμπτώματα, σημαντικό ρόλο στον προσδιορισμό της νόσου και στη σταδιοποίηση παίζουν πρόσθετες μέθοδοι εξέτασης - ακτινογραφία σπονδυλικής στήλης, υπολογιστική και μαγνητική πυρηνική τομογραφία.
Σύμφωνα με ενδείξεις, πραγματοποιούνται και άλλες μέθοδοι, για παράδειγμα, ΗΕΓ, ΗΚΓ, σάρωση Doppler αιμοφόρων αγγείων κ. λπ.
Θεραπεία της οστεοχονδρωσίας
Η θεραπεία της οστεοχονδρωσίας της σπονδυλικής στήλης είναι μια ολοκληρωμένη προσέγγιση. Κατά την επιλογή μιας ή άλλης μεθόδου θεραπείας, είναι απαραίτητο να εκτιμηθεί ο βαθμός βλάβης στις δομές της σπονδυλικής στήλης, η φύση και η σοβαρότητα των κλινικών εκδηλώσεων, καθώς και το στάδιο της πορείας της νόσου (παρόξυνση ή ύφεση). .
Σημαντικό ρόλο στη θεραπεία της οστεοχονδρωσίας της σπονδυλικής στήλης παίζουν επίσης προληπτικά μέτρα που στοχεύουν στη μείωση της συχνότητας των παροξύνσεων της νόσου και στη διατήρηση της δομής των σπονδύλων και των μεσοσπονδύλιων δίσκων.
Τακτική κατά τη διάρκεια μιας έξαρσης
Σημαντική προϋπόθεση για την αντιμετώπιση της νόσου αυτή την περίοδο είναι η δημιουργία ανάπαυσης της πληγείσας περιοχής της σπονδυλικής στήλης. Για να γίνει αυτό, ο ασθενής συνταγογραφείται ανάπαυση στο κρεβάτι με τη χρήση διαφόρων συσκευών για τη δημιουργία ακινησίας στο προσβεβλημένο σπονδυλικό τμήμα.
Σε ορισμένες περιπτώσεις απαιτείται νοσηλεία στο νευρολογικό τμήμα.
Ιατρική περίθαλψη
Για τη μείωση της έντασης του πόνου στην οστεοχονδρωσία, συνταγογραφούνται διάφορα φάρμακα:
- μη στεροειδή αντιφλεγμονώδη φάρμακα (ΜΣΑΦ).
- αναλγητικό;
- μυοχαλαρωτικά.
Σε περίπτωση απουσίας του αποτελέσματος της χρήσης τους, συνιστάται να συνταγογραφούνται αποκλεισμοί της νεύρωσης της πληγείσας περιοχής με τη χρήση τοπικών αναισθητικών.
Με τον αυχενικό εντοπισμό της οστεοχονδρωσίας, συχνά αναπτύσσονται κυκλοφορικές διαταραχές του εγκεφάλου. Για τη μείωση τέτοιων εκδηλώσεων, συνταγογραφούνται φάρμακα που βελτιώνουν την εγκεφαλική ροή αίματος. Είναι επίσης απαραίτητο να χρησιμοποιηθούν συμπτωματικά φάρμακα - ανακούφιση από ναυτία και έμετο, βελτίωση αιθουσαίων διαταραχών κ. λπ.
Επιπλέον, καλό είναι να συνταγογραφούνται σκευάσματα βιταμινών (ιδιαίτερα της ομάδας Β), αντιοξειδωτικά και κάποια άλλα.
Φυσικοθεραπευτικές διαδικασίες
Με την οστεοχονδρωσία, η θεραπεία με φυσικούς παράγοντες έχει βρει ευρεία εφαρμογή. Διάφορες μέθοδοι φυσιοθεραπείας χρησιμοποιούνται τόσο κατά τη διάρκεια της έξαρσης όσο και στη φάση ύφεσης της νόσου:
- Στην οξεία περίοδο χρησιμοποιούνται υπεριώδης ακτινοβολία, επεξεργασία με ηλεκτρομαγνητικά πεδία (UHF), διαδυναμικό ρεύμα κ. λπ.
- Στη φάση της ύφεσης συνταγογραφούνται ηλεκτροφόρηση με διάφορα φάρμακα, επαγωγική θερμότητα, υπερηχογράφημα και διάφορα είδη λουτροθεραπείας.
Τακτική σε φάση ύφεσης
Αφού υποχωρήσουν οι οξείες εκδηλώσεις της νόσου, η θεραπεία της νόσου συνεχίζεται. Ο σκοπός μιας τέτοιας θεραπείας είναι να μειώσει τη συχνότητα των παροξύνσεων και να προωθήσει την αναγέννηση του οστού και του χόνδρινου ιστού της σπονδυλικής στήλης.
Η φαρμακευτική αγωγή που έχει συνταγογραφηθεί για την οξεία φάση της νόσου συνεχίζεται. Κατά τη διάρκεια αυτής της περιόδου, μπορούν να χρησιμοποιηθούν χονδροπροστατευτικά - παράγοντες που βελτιώνουν την κατάσταση του χόνδρου.
Εκτός από τις μεθόδους φυσικοθεραπείας, χρησιμοποιούνται επίσης μασάζ και ασκήσεις φυσιοθεραπείας.
Μασάζ
Το κύριο αποτέλεσμα του μασάζ στοχεύει στη βελτίωση της κυκλοφορίας του αίματος στην πληγείσα περιοχή και στην ενίσχυση του μυϊκού κορσέ. Επίσης, η επαγγελματική απόδοση των κινήσεων μασάζ σας επιτρέπει να ανακουφίσετε τον μυϊκό σπασμό, που συνήθως συνοδεύει αυτήν την παθολογία.
Γι' αυτό το μασάζ θα πρέπει να γίνεται από ειδικά εκπαιδευμένο ειδικό που γνωρίζει άπταιστα αυτή τη μέθοδο θεραπείας. Το μασάζ που εκτελείται λανθασμένα ή αναλφάβητα μπορεί να οδηγήσει στην ανάπτυξη επιπλοκών ή έξαρση της νόσου.
Θεραπευτική άσκηση (LFK)
Δοσολογημένες και ειδικά επιλεγμένες σωματικές ασκήσεις αποτελούν τη βάση της θεραπείας άσκησης. Το σύμπλεγμα τέτοιων ασκήσεων επιλέγεται από τον γιατρό ξεχωριστά για κάθε ασθενή. Η αρχή της επιλογής των ασκήσεων θεραπείας άσκησης είναι η μείωση του σωματικού φορτίου στην πληγείσα περιοχή της σπονδυλικής στήλης.
Η δράση των ασκήσεων φυσιοθεραπείας στοχεύει στη βελτίωση της παροχής αίματος και της λεμφικής ροής στην πάσχουσα περιοχή, ενισχύοντας τον μυϊκό ιστό.
Αυτές οι ασκήσεις πρέπει να γίνονται κάθε μέρα. Συνήθως, στην αρχή, γίνονται ατομικά ή ομαδικά μαθήματα με έναν εκπαιδευτή, στη συνέχεια ο ασθενής μπορεί να εκτελέσει ένα σύνολο ασκήσεων ανεξάρτητα στο σπίτι.
Πρόληψη παροξύνσεων
Τα προληπτικά μέτρα των παροξύνσεων της οστεοχονδρωσίας της σπονδυλικής στήλης στοχεύουν στην εξάλειψη όλων των προκλητικών παραγόντων:
- Είναι απαραίτητο να παρακολουθείτε τη σωστή στάση και στάση κατά τη διάρκεια της πολύωρης ορθοστασίας και καθίσματος.
- Είναι χρήσιμο για παρατεταμένο στατικό στρες (για παράδειγμα, εργασία σε υπολογιστή) να κάνετε τακτικά διαλείμματα κατά τη διάρκεια των οποίων θα πρέπει να κάνετε προθέρμανση ή ένα σύνολο ασκήσεων που προτείνει ο γιατρός σας.
- Η υποθερμία πρέπει να αποφεύγεται.
- Είναι σημαντικό να κοιμάστε σωστά με την οστεοχονδρωσία, να φροντίζετε ένα μέρος για ύπνο - ένα στρώμα και ένα μαξιλάρι. Στην ιδανική περίπτωση, θα πρέπει να είναι ορθοπεδικά.
- Υποχρεωτική είναι η μείωση του πλεονάζοντος σωματικού βάρους και η έγκαιρη διόρθωση της συνυπάρχουσας σωματικής και ενδοκρινικής παθολογίας.
Και όταν εμφανιστούν τα παραμικρά συμπτώματα της νόσου της σπονδυλικής στήλης, δεν πρέπει να καθυστερήσετε να επισκεφθείτε έναν γιατρό. Εξάλλου, όσο νωρίτερα ξεκινήσει η θεραπεία της οστεοχονδρωσίας της σπονδυλικής στήλης, τόσο καλύτερα τα αποτελέσματά της.